Tuż niedługo
po opuszczeniu malowniczych wysepek Derawan i ich przejrzystych wód przez które
prześwitywała kolorowa rafa
krajobraz
zaczął się powoli zmieniać. Cały krajobraz, czyli morze gdyż ląd zniknął nam
ponownie z oczu. Woda mila za milą zmieniała kolor z błękitno niebieskiej przez
stalowo-szarą aż zaczęła przypominać mocne cappuccino. Mówiąc bardziej dosadnie
brunatne ścieki. Niebo jakby wtórowało w tym przeobrażeniu morzu i zaciągnęło
się chmurami w związku ze zbliżaniem się do dużego lądu pokrytego wilgotna
parującą dżunglą. Może to z powodu szarego przygnębiającego widoku a może z
powodu opuszczania Indonezji atmosfera na łodzi także stała się szara i ponura.
